Opowieść ku przestrodze

Chyba nie powinienem o tym pisać po tym, co stało się z Salvatore. Kapitan dowiedział się o buncie od Sala i innych. Isabella podsunęła mu kilka nowych pomysłów na przykładną karę. Kapitan wsadził pięć osób do beczek i wypłynął w morze najdalej, jak się dało. Potem wybił dziurę w każdej z beczek i wyrzucił je za burtę. Z tego, co mówiła Isabella, kapitan zrobił to na tyle daleko od brzegu, że ludzie zamknięci w beczkach wrócą jako utopieni. A to okrutny los dla żeglarza. Wszyscy się boją – nie tylko jej, ale też wpływu, jaki ma na kapitana. Teraz rozumiem, dlaczego Sal był zdecydowany na ucieczkę albo przejęcie dowodzenia. Mam nadzieję, że po spisaniu tych słów nie spotka mnie ten sam los.